کوچولوی مامان دوست دارم

...

    ...

پسر عزیزم بالاخره بعد از گذشت 37روز از تولدت امروز تونستم برات ی پست بزارم. حتما در اولین فرصت خاطره بدنیا امدنت را هم مینویسم. روز به روز که میگذره شکر خدا حال و روزت بهتر میشود چرا که روزای اول کم میخوابیدی یا بهتره بگم نسبت به یک نوزاد اصلا خوابی نداشتی.و از طرفی دیگر سیر نمیشدی و مجبور شدیم علی رغم میل باطنیمون بهت شیر خشک بدیم البته در کنار شیر خودم .اون هم فقط در دو نوبت شب و صبح. تا حدودای 30روزگیت هم همین روند ادامه داشت تا شکر خدا هم شیر مامان برایت کافی شد هم دیگر شیر خشک وشیشه را قبول نمیکردی و پس میزدی.و این باعث خوشحالی من و بابایی شد. نمیدونی اولین شبی که با شیر خودم به خواب رفتی چقدر ذوق کردم  و خوشحال بودم...

اومدیم خونه عمو احمدم مهمونی ،الان همه افطار کردن دارن فیلم میبینن منم تو بغل زن عمو اعظم هستم                   با مامان معصوم رفتیم پیش اقا دکتر تا ببینه زردیم چقدره؟خدارو شکر خیلی زیاد نیس.تازشم با شیر مامانم خوب میشه.200گرم هم کم کرده بودم خاله فریبا و زهرا  هم اینجان   ...